Ο Παντελής Πρεβελάκης (1909-1986) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες συγγραφείς του 20ού αιώνα. Καλλιέργησε όλα τα λογοτεχνικά είδη, αφήνοντας το στίγμα του στην ποίηση, την πεζογραφία και το θέατρο.

Βιογραφικό:

  • Γεννήθηκε στο Ρέθυμνο Κρήτης το 1909.
  • Σπούδασε νομικά και φιλοσοφία στην Αθήνα και το Παρίσι.
  • Δίδαξε Ιστορία Τέχνης στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών.
  • Συνδέθηκε με φιλία με τον Νίκο Καζαντζάκη.
  • Έζησε έντονα τα ιστορικά γεγονότα της εποχής του, όπως η Μικρασιατική Καταστροφή, ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και η δικτατορία των συνταγματαρχών.
  • Η πνευματική του προσφορά αναγνωρίστηκε τόσο στην Ελλάδα, όπου του δόθηκε ο τίτλος του ακαδημαϊκού, όσο και στο εξωτερικό, όπου έλαβε διάφορα διεθνή βραβεία.
  • Τιμήθηκε με το Α’ Κρατικό βραβείο μυθιστορήματος, με το βραβείο θεάτρου και το βραβείο της ομάδας των δέκα.
  • Η Κρήτη αποτέλεσε την πηγή έμπνευσής του.
  • Πέθανε στην Αθήνα το 1986.

Έργο:

  • Ποίηση: “Η γυμνή ποίηση” (1939), “Η πιο γυμνή ποίηση” (1941), “Νέος Ερωτόκριτος” (1985)
  • Πεζογραφία: “Χρονικό μιας Πολιτείας” (1938), “Παντέρμη Κρήτη” (1943), “Ο Κρητικός” (1945-1960), “Η Θέμις” (1963), “Ο Θάνατος του Θηρίου” (1971), “Αντίστροφη Μέτρηση” (1974)
  • Θέατρο: “Το Ιερό Σφάγιο” (1952), “Ο Λάζαρος” (1954), “Τα Χέρια του Ζωντανού Θεού” (1955)

Χαρακτηριστικά του έργου του:

  • Ρεαλισμός και ψυχογραφικός πλούτος
  • Ιστορική και κοινωνική θεματολογία
  • Εξερεύνηση υπαρξιακών ζητημάτων
  • Χρήση λυρικής γλώσσας και συμβολισμών
  • Σύνδεση με την κρητική παράδοση

Σημασία:

Ο Πρεβελάκης θεωρείται ένας από τους κορυφαίους εκπροσώπους της Γενιάς του Τριάντα. Το έργο του διακρίνεται για την πρωτοτυπία, την ευαισθησία και το διαρκές ενδιαφέρον του για τον άνθρωπο και την κοινωνία.

Πηγές:

Επιπλέον: